Mjólkurvörur

Maður verður að

doka við

Lífræn mjólk, grasfóðraðar kýr og jóga

Vital við Kristján Oddsson og Dóru Ruf, á Neðri Hálsi í Kjós

Kristján Oddsson og Dóra Ruf stunda lífræna mjólkuframleiðslu að Neðra Hálsi í Kjós. Þegar mjólkin hefur verið gerilsneydd hjá MS er hún send áfram til Biobú sem er í eigu þeirra hjóna. Þar er búin til lífræn jógúrt, grísk jógurt, skyr og fleira. Hrefna Sætran spjallaði við þau.

Af hverju lífrænar beljur?
Kristján: Mér hefur alltaf verið illa við tilbúinn áburð. Ég tók eftir því strax sem strákur að hann átti til að svíða túnin. Maður mátti varla anda honum að sér eða vera með fingurna í honum, svo eitraður er hann. Seinna fór ég út í lífrænar pælingar og tók fljótt eftir að margir voru farnir að hugsa á svipuðum nótum. En það var líklega ekki fyrr en ég kynntist konunni minni sem er frá Sviss að ég fór að taka þetta virkilega alvarlega. Og enn alvarlegar þegar ég byrjaði að stunda jóga og hlusta á jógakennarann tala um hvað mataræði skipti miklu máli. Það hefur líklega verið um 1984.

Voruð þið með þeim fyrstu hér á landi?
Dóra: Já, það má kannski segja það. Við komum með okkar fyrstu lífrænu gulrætur árið 1989. Við byrjuðum í raun í lífrænni grænmetisræktun ogfærðum okkur út í mjólkina í framhaldinu. Á þessum tíma voru engir staðlar fyrir lífrænt en árið 1992 var gefin út reglugerð um lífræna ræktun. Við fengum vottun á mjólkina okkar árið 1996.

Þegar átti að markaðssetja þessa lífrænu mjólk vildi ég hafa hana gerilsneydda. En við það varð allt vitlaust í þjóðfélaginu. Í framhaldinu fórum við í samstarf við MS. Þeir náðu ekki að selja alla mjólkina frá okkur svo að við brugðum á það ráð að stofna fyrirtæki sem kaupir mjólkina til baka sem þeir geta ekki selt. Úr varð Biobú. En samstarfið við MS er mjög gott og þeir aðstoða okkur við dreifingu.

Maður verður að

doka við


Lífræn mjólk, grasfóðraðar kýr og jóga

Vital við Kristján Oddsson og Dóru Ruf, á Neðri Hálsi í Kjós


Kristján Oddsson og Dóra Ruf stunda lífræna mjólkuframleiðslu að Neðra Hálsi í Kjós. Þegar mjólkin hefur verið gerilsneydd hjá MS er hún send áfram til Biobú sem er í eigu þeirra hjóna. Þar er búin til lífræn jógúrt, grísk jógurt, skyr og fleira. Hrefna Sætran spjallaði við þau.


Af hverju lífrænar beljur?
Kristján: Mér hefur alltaf verið illa við tilbúinn áburð. Ég tók eftir því strax sem strákur að hann átti til að svíða túnin. Maður mátti varla anda honum að sér eða vera með fingurna í honum, svo eitraður er hann. Seinna fór ég út í lífrænar pælingar og tók fljótt eftir að margir voru farnir að hugsa á svipuðum nótum. En það var líklega ekki fyrr en ég kynntist konunni minni sem er frá Sviss að ég fór að taka þetta virkilega alvarlega. Og enn alvarlegar þegar ég byrjaði að stunda jóga og hlusta á jógakennarann tala um hvað mataræði skipti miklu máli. Það hefur líklega verið um 1984.


Voruð þið með þeim fyrstu hér á landi?
Dóra: Já, það má kannski segja það. Við komum með okkar fyrstu lífrænu gulrætur árið 1989. Við byrjuðum í raun í lífrænni grænmetisræktun ogfærðum okkur út í mjólkina í framhaldinu. Á þessum tíma voru engir staðlar fyrir lífrænt en árið 1992 var gefin út reglugerð um lífræna ræktun. Við fengum vottun á mjólkina okkar árið 1996.

Þegar átti að markaðssetja þessa lífrænu mjólk vildi ég hafa hana gerilsneydda. En við það varð allt vitlaust í þjóðfélaginu. Í framhaldinu fórum við í samstarf við MS. Þeir náðu ekki að selja alla mjólkina frá okkur svo að við brugðum á það ráð að stofna fyrirtæki sem kaupir mjólkina til baka sem þeir geta ekki selt. Úr varð Biobú. En samstarfið við MS er mjög gott og þeir aðstoða okkur við dreifingu.

Hvað gerir mjólkina ykkar hollari?
Kristján: Við tókum þá ákvörðun að fóðra bara á grasi sem skiptir miklu varðandi fitusamsetningu mjólkurinnar. Það sem þá gerist líka er að hlutföll omega-fitusýra snúast alveg við. Í lífrænni mjólk er meira af Omega-3. Þetta skiptir máli því í dag er fólk að taka inn of lítið af Omega-3 en of mikið af Omega-6. Þetta er gott til að bæta jafnvægið. Æskilegast er að hlutföllin séu jöfn.


Hvað er svona gott við gras?
Dóra: Dýr eru grasætur. Í grasinu er Omega-3 sem er frostvarnarefni grassins. Það er í raun jákvætt hversu kalt er á Íslandi því þannig fáum við meira af Omega-3 í grasið. Því hærra sem gras vex í fjöllum, því hollara verður það.

Mjólka kýr jafn mikið þegar þær eru grasfóðraðar?
Nei, þær mjólka minna. Meðaltal okkar er 3800 lítrar á ári en landsmeðaltal er 6000 lítrar. Til þess að fylla upp í kvótann þurfum við fleiri kýr en það þýðir auðvitað meiri vinnu.


Hvar fáið þið sjálf mjólkina ykkar?
Kristján: Við lifum á ógerilsneyddri mjólk. Við notum hana út á hafragrautinn. Svo blöndum við oft fræjum og flögum saman sem við látum liggja í mjólk. Ef ekki er mjólk í kælinum förum við út í fjós að sækja hana.


Dóra, starfaðirðu við búskap í Sviss?
Dóra: Nei, en afi minn gerði það. Ég lærði að mjólka þegar ég kom hingað. Ég er menntaður kennari. Ég kom til Íslands sem ferðamaður til að kynna mér land og þjóð. Þá hitti ég Kidda. Ég hef því verið að kynna mér land og þjóð alla tíð síðan, eða í 28 ár.

Hvað gerir mjólkina ykkar hollari?
Kristján: Við tókum þá ákvörðun að fóðra bara á grasi sem skiptir miklu varðandi fitusamsetningu mjólkurinnar. Það sem þá gerist líka er að hlutföll omega-fitusýra snúast alveg við. Í lífrænni mjólk er meira af Omega-3. Þetta skiptir máli því í dag er fólk að taka inn of lítið af Omega-3 en of mikið af Omega-6. Þetta er gott til að bæta jafnvægið. Æskilegast er að hlutföllin séu jöfn.

Hvað er svona gott við gras?
Dóra: Dýr eru grasætur. Í grasinu er Omega-3 sem er frostvarnarefni grassins. Það er í raun jákvætt hversu kalt er á Íslandi því þannig fáum við meira af Omega-3 í grasið. Því hærra sem gras vex í fjöllum, því hollara verður það.

Mjólka kýr jafn mikið þegar þær eru grasfóðraðar?
Nei, þær mjólka minna. Meðaltal okkar er 3800 lítrar á ári en landsmeðaltal er 6000 lítrar. Til þess að fylla upp í kvótann þurfum við fleiri kýr en það þýðir auðvitað meiri vinnu.

Hvar fáið þið sjálf mjólkina ykkar?
Kristján: Við lifum á ógerilsneyddri mjólk. Við notum hana út á hafragrautinn. Svo blöndum við oft fræjum og flögum saman sem við látum liggja í mjólk. Ef ekki er mjólk í kælinum förum við út í fjós að sækja hana.

Dóra, starfaðirðu við búskap í Sviss?
Dóra: Nei, en afi minn gerði það. Ég lærði að mjólka þegar ég kom hingað. Ég er menntaður kennari. Ég kom til Íslands sem ferðamaður til að kynna mér land og þjóð. Þá hitti ég Kidda. Ég hef því verið að kynna mér land og þjóð alla tíð síðan, eða í 28 ár.

Kiddi, fjölskylda þín er héðan, ekki satt?
Kristján: Já, frá því um 1930. Afi minn flutti hingað, hann var með allt mögulegt í gangi hérna; hross, sauðfé, hænur og kýr. Í lífrænum búskap er best að hafa sem flest. Þetta styður hvort annað svo við erum að spá í að fá okkur hænur og hross líka.

Hvað gerið þið annað en að mjólka kýr?
Kristján: Við reynum að víkka sjóndeildarhringinn með ferðalögum. Heimsækjum lífræna bæi í Sviss og Þýskalandi. Við erum líka á kafi í jóga og förum á hverju ári í tíu daga ferð sem snýst eingöngu um jóga og hugleiðslu. Þá erum við án síma og útvarps og alveg einangruð. Vitum hreinlega ekkert hvað er að gerast. Maður er algjörlega endurnærður eftir þá ferð. Fólk verður að passa sig að njóta lífsins líka. Vinnuþrældómur er auðvitað einskis virði. Maður verður að doka við.

Kiddi, fjölskylda þín er héðan, ekki satt?
Kristján: Já, frá því um 1930. Afi minn flutti hingað, hann var með allt mögulegt í gangi hérna; hross, sauðfé, hænur og kýr. Í lífrænum búskap er best að hafa sem flest. Þetta styður hvort annað svo við erum að spá í að fá okkur hænur og hross líka.


Hvað gerið þið annað en að mjólka kýr?
Kristján: Við reynum að víkka sjóndeildarhringinn með ferðalögum. Heimsækjum lífræna bæi í Sviss og Þýskalandi. Við erum líka á kafi í jóga og förum á hverju ári í tíu daga ferð sem snýst eingöngu um jóga og hugleiðslu. Þá erum við án síma og útvarps og alveg einangruð. Vitum hreinlega ekkert hvað er að gerast. Maður er algjörlega endurnærður eftir þá ferð. Fólk verður að passa sig að njóta lífsins líka. Vinnuþrældómur er auðvitað einskis virði. Maður verður að doka við.

Kiddi, fjölskylda þín er héðan, ekki satt?
Kristján: Já, frá því um 1930. Afi minn flutti hingað, hann var með allt mögulegt í gangi hérna; hross, sauðfé, hænur og kýr. Í lífrænum búskap er best að hafa sem flest. Þetta styður hvort annað svo við erum að spá í að fá okkur hænur og hross líka.


Hvað gerið þið annað en að mjólka kýr?
Kristján: Við reynum að víkka sjóndeildarhringinn með ferðalögum. Heimsækjum lífræna bæi í Sviss og Þýskalandi. Við erum líka á kafi í jóga og förum á hverju ári í tíu daga ferð sem snýst eingöngu um jóga og hugleiðslu. Þá erum við án síma og útvarps og alveg einangruð. Vitum hreinlega ekkert hvað er að gerast. Maður er algjörlega endurnærður eftir þá ferð. Fólk verður að passa sig að njóta lífsins líka. Vinnuþrældómur er auðvitað einskis virði. Maður verður að doka við.

Maður verður að

doka við


Lífræn mjólk, grasfóðraðar kýr og jóga

Vital við Kristján Oddsson og Dóru Ruf, á Neðri Hálsi í Kjós


Kristján Oddsson og Dóra Ruf stunda lífræna mjólkuframleiðslu að Neðra Hálsi í Kjós. Þegar mjólkin hefur verið gerilsneydd hjá MS er hún send áfram til Biobú sem er í eigu þeirra hjóna. Þar er búin til lífræn jógúrt, grísk jógurt, skyr og fleira. Hrefna Sætran spjallaði við þau.


Af hverju lífrænar beljur?
Kristján: Mér hefur alltaf verið illa við tilbúinn áburð. Ég tók eftir því strax sem strákur að hann átti til að svíða túnin. Maður mátti varla anda honum að sér eða vera með fingurna í honum, svo eitraður er hann. Seinna fór ég út í lífrænar pælingar og tók fljótt eftir að margir voru farnir að hugsa á svipuðum nótum. En það var líklega ekki fyrr en ég kynntist konunni minni sem er frá Sviss að ég fór að taka þetta virkilega alvarlega. Og enn alvarlegar þegar ég byrjaði að stunda jóga og hlusta á jógakennarann tala um hvað mataræði skipti miklu máli. Það hefur líklega verið um 1984.


Voruð þið með þeim fyrstu hér á landi?
Dóra: Já, það má kannski segja það. Við komum með okkar fyrstu lífrænu gulrætur árið 1989. Við byrjuðum í raun í lífrænni grænmetisræktun ogfærðum okkur út í mjólkina í framhaldinu. Á þessum tíma voru engir staðlar fyrir lífrænt en árið 1992 var gefin út reglugerð um lífræna ræktun. Við fengum vottun á mjólkina okkar árið 1996.

Þegar átti að markaðssetja þessa lífrænu mjólk vildi ég hafa hana gerilsneydda. En við það varð allt vitlaust í þjóðfélaginu. Í framhaldinu fórum við í samstarf við MS. Þeir náðu ekki að selja alla mjólkina frá okkur svo að við brugðum á það ráð að stofna fyrirtæki sem kaupir mjólkina til baka sem þeir geta ekki selt. Úr varð Biobú. En samstarfið við MS er mjög gott og þeir aðstoða okkur við dreifingu.

Maður verður að

doka við


Lífræn mjólk, grasfóðraðar kýr og jóga

Vital við Kristján Oddsson og Dóru Ruf, á Neðri Hálsi í Kjós


Kristján Oddsson og Dóra Ruf stunda lífræna mjólkuframleiðslu að Neðra Hálsi í Kjós. Þegar mjólkin hefur verið gerilsneydd hjá MS er hún send áfram til Biobú sem er í eigu þeirra hjóna. Þar er búin til lífræn jógúrt, grísk jógurt, skyr og fleira. Hrefna Sætran spjallaði við þau.


Af hverju lífrænar beljur?
Kristján: Mér hefur alltaf verið illa við tilbúinn áburð. Ég tók eftir því strax sem strákur að hann átti til að svíða túnin. Maður mátti varla anda honum að sér eða vera með fingurna í honum, svo eitraður er hann. Seinna fór ég út í lífrænar pælingar og tók fljótt eftir að margir voru farnir að hugsa á svipuðum nótum. En það var líklega ekki fyrr en ég kynntist konunni minni sem er frá Sviss að ég fór að taka þetta virkilega alvarlega. Og enn alvarlegar þegar ég byrjaði að stunda jóga og hlusta á jógakennarann tala um hvað mataræði skipti miklu máli. Það hefur líklega verið um 1984.


Voruð þið með þeim fyrstu hér á landi?
Dóra: Já, það má kannski segja það. Við komum með okkar fyrstu lífrænu gulrætur árið 1989. Við byrjuðum í raun í lífrænni grænmetisræktun ogfærðum okkur út í mjólkina í framhaldinu. Á þessum tíma voru engir staðlar fyrir lífrænt en árið 1992 var gefin út reglugerð um lífræna ræktun. Við fengum vottun á mjólkina okkar árið 1996.

Þegar átti að markaðssetja þessa lífrænu mjólk vildi ég hafa hana gerilsneydda. En við það varð allt vitlaust í þjóðfélaginu. Í framhaldinu fórum við í samstarf við MS. Þeir náðu ekki að selja alla mjólkina frá okkur svo að við brugðum á það ráð að stofna fyrirtæki sem kaupir mjólkina til baka sem þeir geta ekki selt. Úr varð Biobú. En samstarfið við MS er mjög gott og þeir aðstoða okkur við dreifingu.

Hvað gerir mjólkina ykkar hollari?
Kristján: Við tókum þá ákvörðun að fóðra bara á grasi sem skiptir miklu varðandi fitusamsetningu mjólkurinnar. Það sem þá gerist líka er að hlutföll omega-fitusýra snúast alveg við. Í lífrænni mjólk er meira af Omega-3. Þetta skiptir máli því í dag er fólk að taka inn of lítið af Omega-3 en of mikið af Omega-6. Þetta er gott til að bæta jafnvægið. Æskilegast er að hlutföllin séu jöfn.


Hvað er svona gott við gras?
Dóra: Dýr eru grasætur. Í grasinu er Omega-3 sem er frostvarnarefni grassins. Það er í raun jákvætt hversu kalt er á Íslandi því þannig fáum við meira af Omega-3 í grasið. Því hærra sem gras vex í fjöllum, því hollara verður það.

Mjólka kýr jafn mikið þegar þær eru grasfóðraðar?
Nei, þær mjólka minna. Meðaltal okkar er 3800 lítrar á ári en landsmeðaltal er 6000 lítrar. Til þess að fylla upp í kvótann þurfum við fleiri kýr en það þýðir auðvitað meiri vinnu.


Hvar fáið þið sjálf mjólkina ykkar?
Kristján: Við lifum á ógerilsneyddri mjólk. Við notum hana út á hafragrautinn. Svo blöndum við oft fræjum og flögum saman sem við látum liggja í mjólk. Ef ekki er mjólk í kælinum förum við út í fjós að sækja hana.


Dóra, starfaðirðu við búskap í Sviss?
Dóra: Nei, en afi minn gerði það. Ég lærði að mjólka þegar ég kom hingað. Ég er menntaður kennari. Ég kom til Íslands sem ferðamaður til að kynna mér land og þjóð. Þá hitti ég Kidda. Ég hef því verið að kynna mér land og þjóð alla tíð síðan, eða í 28 ár.

Hvað gerir mjólkina ykkar hollari?
Kristján: Við tókum þá ákvörðun að fóðra bara á grasi sem skiptir miklu varðandi fitusamsetningu mjólkurinnar. Það sem þá gerist líka er að hlutföll omega-fitusýra snúast alveg við. Í lífrænni mjólk er meira af Omega-3. Þetta skiptir máli því í dag er fólk að taka inn of lítið af Omega-3 en of mikið af Omega-6. Þetta er gott til að bæta jafnvægið. Æskilegast er að hlutföllin séu jöfn.


Hvað er svona gott við gras?
Dóra: Dýr eru grasætur. Í grasinu er Omega-3 sem er frostvarnarefni grassins. Það er í raun jákvætt hversu kalt er á Íslandi því þannig fáum við meira af Omega-3 í grasið. Því hærra sem gras vex í fjöllum, því hollara verður það.

Mjólka kýr jafn mikið þegar þær eru grasfóðraðar?
Nei, þær mjólka minna. Meðaltal okkar er 3800 lítrar á ári en landsmeðaltal er 6000 lítrar. Til þess að fylla upp í kvótann þurfum við fleiri kýr en það þýðir auðvitað meiri vinnu.


Hvar fáið þið sjálf mjólkina ykkar?
Kristján: Við lifum á ógerilsneyddri mjólk. Við notum hana út á hafragrautinn. Svo blöndum við oft fræjum og flögum saman sem við látum liggja í mjólk. Ef ekki er mjólk í kælinum förum við út í fjós að sækja hana.


Dóra, starfaðirðu við búskap í Sviss?
Dóra: Nei, en afi minn gerði það. Ég lærði að mjólka þegar ég kom hingað. Ég er menntaður kennari. Ég kom til Íslands sem ferðamaður til að kynna mér land og þjóð. Þá hitti ég Kidda. Ég hef því verið að kynna mér land og þjóð alla tíð síðan, eða í 28 ár.

Kiddi, fjölskylda þín er héðan, ekki satt?
Kristján: Já, frá því um 1930. Afi minn flutti hingað, hann var með allt mögulegt í gangi hérna; hross, sauðfé, hænur og kýr. Í lífrænum búskap er best að hafa sem flest. Þetta styður hvort annað svo við erum að spá í að fá okkur hænur og hross líka.


Hvað gerið þið annað en að mjólka kýr?
Kristján: Við reynum að víkka sjóndeildarhringinn með ferðalögum. Heimsækjum lífræna bæi í Sviss og Þýskalandi. Við erum líka á kafi í jóga og förum á hverju ári í tíu daga ferð sem snýst eingöngu um jóga og hugleiðslu. Þá erum við án síma og útvarps og alveg einangruð. Vitum hreinlega ekkert hvað er að gerast. Maður er algjörlega endurnærður eftir þá ferð. Fólk verður að passa sig að njóta lífsins líka. Vinnuþrældómur er auðvitað einskis virði. Maður verður að doka við.

Kiddi, fjölskylda þín er héðan, ekki satt?
Kristján: Já, frá því um 1930. Afi minn flutti hingað, hann var með allt mögulegt í gangi hérna; hross, sauðfé, hænur og kýr. Í lífrænum búskap er best að hafa sem flest. Þetta styður hvort annað svo við erum að spá í að fá okkur hænur og hross líka.


Hvað gerið þið annað en að mjólka kýr?
Kristján: Við reynum að víkka sjóndeildarhringinn með ferðalögum. Heimsækjum lífræna bæi í Sviss og Þýskalandi. Við erum líka á kafi í jóga og förum á hverju ári í tíu daga ferð sem snýst eingöngu um jóga og hugleiðslu. Þá erum við án síma og útvarps og alveg einangruð. Vitum hreinlega ekkert hvað er að gerast. Maður er algjörlega endurnærður eftir þá ferð. Fólk verður að passa sig að njóta lífsins líka. Vinnuþrældómur er auðvitað einskis virði. Maður verður að doka við.

Maður verður að

doka við

Lífræn mjólk, grasfóðraðar kýr og jóga

Vital við Kristján Oddsson og Dóru Ruf, á Neðri Hálsi í Kjós


Kristján Oddsson og Dóra Ruf stunda lífræna mjólkuframleiðslu að Neðra Hálsi í Kjós. Þegar mjólkin hefur verið gerilsneydd hjá MS er hún send áfram til Biobú sem er í eigu þeirra hjóna. Þar er búin til lífræn jógúrt, grísk jógurt, skyr og fleira. Hrefna Sætran spjallaði við þau.

Af hverju lífrænar beljur?
Kristján: Mér hefur alltaf verið illa við tilbúinn áburð. Ég tók eftir því strax sem strákur að hann átti til að svíða túnin. Maður mátti varla anda honum að sér eða vera með fingurna í honum, svo eitraður er hann. Seinna fór ég út í lífrænar pælingar og tók fljótt eftir að margir voru farnir að hugsa á svipuðum nótum. En það var líklega ekki fyrr en ég kynntist konunni minni sem er frá Sviss að ég fór að taka þetta virkilega alvarlega. Og enn alvarlegar þegar ég byrjaði að stunda jóga og hlusta á jógakennarann tala um hvað mataræði skipti miklu máli. Það hefur líklega verið um 1984.

Voruð þið með þeim fyrstu hér á landi?
Dóra: Já, það má kannski segja það. Við komum með okkar fyrstu lífrænu gulrætur árið 1989. Við byrjuðum í raun í lífrænni grænmetisræktun ogfærðum okkur út í mjólkina í framhaldinu. Á þessum tíma voru engir staðlar fyrir lífrænt en árið 1992 var gefin út reglugerð um lífræna ræktun. Við fengum vottun á mjólkina okkar árið 1996.

Þegar átti að markaðssetja þessa lífrænu mjólk vildi ég hafa hana gerilsneydda. En við það varð allt vitlaust í þjóðfélaginu. Í framhaldinu fórum við í samstarf við MS. Þeir náðu ekki að selja alla mjólkina frá okkur svo að við brugðum á það ráð að stofna fyrirtæki sem kaupir mjólkina til baka sem þeir geta ekki selt. Úr varð Biobú. En samstarfið við MS er mjög gott og þeir aðstoða okkur við dreifingu.

Maður verður að

doka við


Lífræn mjólk, grasfóðraðar kýr og jóga

Vital við Kristján Oddsson og Dóru Ruf, á Neðri Hálsi í Kjós


Kristján Oddsson og Dóra Ruf stunda lífræna mjólkuframleiðslu að Neðra Hálsi í Kjós. Þegar mjólkin hefur verið gerilsneydd hjá MS er hún send áfram til Biobú sem er í eigu þeirra hjóna. Þar er búin til lífræn jógúrt, grísk jógurt, skyr og fleira. Hrefna Sætran spjallaði við þau.


Af hverju lífrænar beljur?
Kristján: Mér hefur alltaf verið illa við tilbúinn áburð. Ég tók eftir því strax sem strákur að hann átti til að svíða túnin. Maður mátti varla anda honum að sér eða vera með fingurna í honum, svo eitraður er hann. Seinna fór ég út í lífrænar pælingar og tók fljótt eftir að margir voru farnir að hugsa á svipuðum nótum. En það var líklega ekki fyrr en ég kynntist konunni minni sem er frá Sviss að ég fór að taka þetta virkilega alvarlega. Og enn alvarlegar þegar ég byrjaði að stunda jóga og hlusta á jógakennarann tala um hvað mataræði skipti miklu máli. Það hefur líklega verið um 1984.


Voruð þið með þeim fyrstu hér á landi?
Dóra: Já, það má kannski segja það. Við komum með okkar fyrstu lífrænu gulrætur árið 1989. Við byrjuðum í raun í lífrænni grænmetisræktun ogfærðum okkur út í mjólkina í framhaldinu. Á þessum tíma voru engir staðlar fyrir lífrænt en árið 1992 var gefin út reglugerð um lífræna ræktun. Við fengum vottun á mjólkina okkar árið 1996.

Þegar átti að markaðssetja þessa lífrænu mjólk vildi ég hafa hana gerilsneydda. En við það varð allt vitlaust í þjóðfélaginu. Í framhaldinu fórum við í samstarf við MS. Þeir náðu ekki að selja alla mjólkina frá okkur svo að við brugðum á það ráð að stofna fyrirtæki sem kaupir mjólkina til baka sem þeir geta ekki selt. Úr varð Biobú. En samstarfið við MS er mjög gott og þeir aðstoða okkur við dreifingu.

Hvað gerir mjólkina ykkar hollari?
Kristján: Við tókum þá ákvörðun að fóðra bara á grasi sem skiptir miklu varðandi fitusamsetningu mjólkurinnar. Það sem þá gerist líka er að hlutföll omega-fitusýra snúast alveg við. Í lífrænni mjólk er meira af Omega-3. Þetta skiptir máli því í dag er fólk að taka inn of lítið af Omega-3 en of mikið af Omega-6. Þetta er gott til að bæta jafnvægið. Æskilegast er að hlutföllin séu jöfn.

Hvað er svona gott við gras?
Dóra: Dýr eru grasætur. Í grasinu er Omega-3 sem er frostvarnarefni grassins. Það er í raun jákvætt hversu kalt er á Íslandi því þannig fáum við meira af Omega-3 í grasið. Því hærra sem gras vex í fjöllum, því hollara verður það.

Mjólka kýr jafn mikið þegar þær eru grasfóðraðar?
Nei, þær mjólka minna. Meðaltal okkar er 3800 lítrar á ári en landsmeðaltal er 6000 lítrar. Til þess að fylla upp í kvótann þurfum við fleiri kýr en það þýðir auðvitað meiri vinnu.

Hvar fáið þið sjálf mjólkina ykkar?
Kristján: Við lifum á ógerilsneyddri mjólk. Við notum hana út á hafragrautinn. Svo blöndum við oft fræjum og flögum saman sem við látum liggja í mjólk. Ef ekki er mjólk í kælinum förum við út í fjós að sækja hana.

Dóra, starfaðirðu við búskap í Sviss?
Dóra: Nei, en afi minn gerði það. Ég lærði að mjólka þegar ég kom hingað. Ég er menntaður kennari. Ég kom til Íslands sem ferðamaður til að kynna mér land og þjóð. Þá hitti ég Kidda. Ég hef því verið að kynna mér land og þjóð alla tíð síðan, eða í 28 ár.

Hvað gerir mjólkina ykkar hollari?
Kristján: Við tókum þá ákvörðun að fóðra bara á grasi sem skiptir miklu varðandi fitusamsetningu mjólkurinnar. Það sem þá gerist líka er að hlutföll omega-fitusýra snúast alveg við. Í lífrænni mjólk er meira af Omega-3. Þetta skiptir máli því í dag er fólk að taka inn of lítið af Omega-3 en of mikið af Omega-6. Þetta er gott til að bæta jafnvægið. Æskilegast er að hlutföllin séu jöfn.


Hvað er svona gott við gras?
Dóra: Dýr eru grasætur. Í grasinu er Omega-3 sem er frostvarnarefni grassins. Það er í raun jákvætt hversu kalt er á Íslandi því þannig fáum við meira af Omega-3 í grasið. Því hærra sem gras vex í fjöllum, því hollara verður það.

Mjólka kýr jafn mikið þegar þær eru grasfóðraðar?
Nei, þær mjólka minna. Meðaltal okkar er 3800 lítrar á ári en landsmeðaltal er 6000 lítrar. Til þess að fylla upp í kvótann þurfum við fleiri kýr en það þýðir auðvitað meiri vinnu.


Hvar fáið þið sjálf mjólkina ykkar?
Kristján: Við lifum á ógerilsneyddri mjólk. Við notum hana út á hafragrautinn. Svo blöndum við oft fræjum og flögum saman sem við látum liggja í mjólk. Ef ekki er mjólk í kælinum förum við út í fjós að sækja hana.


Dóra, starfaðirðu við búskap í Sviss?
Dóra: Nei, en afi minn gerði það. Ég lærði að mjólka þegar ég kom hingað. Ég er menntaður kennari. Ég kom til Íslands sem ferðamaður til að kynna mér land og þjóð. Þá hitti ég Kidda. Ég hef því verið að kynna mér land og þjóð alla tíð síðan, eða í 28 ár.

Kiddi, fjölskylda þín er héðan, ekki satt?
Kristján: Já, frá því um 1930. Afi minn flutti hingað, hann var með allt mögulegt í gangi hérna; hross, sauðfé, hænur og kýr. Í lífrænum búskap er best að hafa sem flest. Þetta styður hvort annað svo við erum að spá í að fá okkur hænur og hross líka.

Hvað gerið þið annað en að mjólka kýr?
Kristján: Við reynum að víkka sjóndeildarhringinn með ferðalögum. Heimsækjum lífræna bæi í Sviss og Þýskalandi. Við erum líka á kafi í jóga og förum á hverju ári í tíu daga ferð sem snýst eingöngu um jóga og hugleiðslu. Þá erum við án síma og útvarps og alveg einangruð. Vitum hreinlega ekkert hvað er að gerast. Maður er algjörlega endurnærður eftir þá ferð. Fólk verður að passa sig að njóta lífsins líka. Vinnuþrældómur er auðvitað einskis virði. Maður verður að doka við.

Kiddi, fjölskylda þín er héðan, ekki satt?
Kristján: Já, frá því um 1930. Afi minn flutti hingað, hann var með allt mögulegt í gangi hérna; hross, sauðfé, hænur og kýr. Í lífrænum búskap er best að hafa sem flest. Þetta styður hvort annað svo við erum að spá í að fá okkur hænur og hross líka.


Hvað gerið þið annað en að mjólka kýr?
Kristján: Við reynum að víkka sjóndeildarhringinn með ferðalögum. Heimsækjum lífræna bæi í Sviss og Þýskalandi. Við erum líka á kafi í jóga og förum á hverju ári í tíu daga ferð sem snýst eingöngu um jóga og hugleiðslu. Þá erum við án síma og útvarps og alveg einangruð. Vitum hreinlega ekkert hvað er að gerast. Maður er algjörlega endurnærður eftir þá ferð. Fólk verður að passa sig að njóta lífsins líka. Vinnuþrældómur er auðvitað einskis virði. Maður verður að doka við.

Share by: